Sklepy ogólnospożywcze i wielobranżowe :

Chełmiec 27
Kondratów nr 30
Małuszów nr 12
Małuszów   nr 16
Męcinka  nr 74
Męcinka nr 117
Piotrowice nr 22
Piotrowice nr 97a
Pomocne nr 38
Sichów 5a
Słup nr 31
 

Warsztaty samochodowe:

Męcinka 69
Chełmiec 61
Przybyłowice 21a

Placówki medyczne:

Gminny Ośrodek Zdrowia  w Piotrowicach Nr 113  tel. /076/ 870-88-78
Punkt Lekarski w Męcince Nr 85  tel. /076/ 870-86-78
Punkt Lekarski w Pomocnem Nr 51  tel. /076/ 870-89-78

1. Legenda o białej damie na Górze Górzec

    Góra (400 m wysokości) zapewniała kiedyś mieszkańcom schronienie przed napadami rabunkowymi, ponieważ była zabezpieczona kamiennym wałem. Wcześniej Górzec był świętym miejscem Illyrier, a później Germanów. Fakt ten potwierdza droga krzyżowa i kaplica na szczycie góry. Istniejąca droga krzyżowa pochodzi z 1740 r. Kaplicę zniszczyło uderzenie pioruna, na jej miejscu zbudowano jako ostatnią stację małą kapliczkę.
    Po likwidacji klasztoru na początku 19 wieku poniżej kaplicy znajdowała się cela pustelnika, mnicha z Lubiąża.
   Na górze Górzec znaleziono krótko przed I. wojną światową podczas prac leśnych złoty naszyjnik pochodzenia illyryjskiego. Jego kopia znajduje się w muzeum w Jaworze. O Górzcu krąży wiele legend. Opowiada się o białej damie i wężu, który trzyma w paszczy klucz. Kobieta ukazuje się co 100 lat, ma zostać uwolniona przez człowieka, który ten klucz odbierze i pójdzie za nią.

2. Legenda o podziemnym przejściu z kościoła w Słupie do kaplicy we wsi Żarek

    Podobno z kościoła w Słupie prowadzi podziemne przejście, aż do kaplicy we wsi        ( obecnie zatopionej ) Żarek. Kaplica ta była kiedyś częścią klasztoru, w którym żyły zakonnice o tak surowej regule, że nie wolno im było nawet się pokazać wśród ludzi i dlatego szły do słupskiego kościoła  owym tajemniczym, podziemnym korytarzem.
    W ścianę kościoła wmurowano tablicę nagrobkową z 1555 roku, przedstawiającą postać niewieścią w starodawnym stroju, który wygląda tak, jakby miała zawiązane usta.  Nad tablicą znajdowało się dawniej małe zakratowane okienko. Było to prawdopodobnie miejsce pokuty lub kaźni jakiejś kobiety, która dopuściła się zdrady tajemnicy.

3. Legenda o duchach w urnach znajdujących się w kościele w Piotrowicach

            W sklepieniu kościoła, gdzie u szczytu zbiegają się zarysy podtrzymujących kolumn, wmurowane są gliniane urny ( lub podobne do nich naczynia).
            Dawno przed wiekami, kiedy na Dolnym Śląsku nie słyszano jeszcze o Niemcach, a cała ziemia należała do jej prawowitych polskich gospodarzy ówcześni mieszkańcy Piotrowic postanowili wznieść w swojej wsi kościół. Budowa trwała długo oraz kosztowała wiele pracy i pieniędzy.
Tymczasem czasy stawały się coraz trudniejsze i bardziej niepewne. Budowniczowie kończąc sklepienie, wmurowali w nie gliniane garnki, aby po ich śmierci w garnkach tych mogły zamieszkać duchy i strzec dzieła ich pracowniczych rąk.
            Tak też się stało. Duchy budowniczych kościoła, które nie chciały, by kościół służył obcym zamieszkały w tychże naczyniach.
Gdy na dolnośląskiej ziemi rozpanoszyli się obcy przybysze, duchy budowniczych kościoła zapłonęły gniewem. Kościół popadł w ruinę i ilekroć Niemcy usiłowali go odbudować, za każdym razem tajemnicze siły płatały im złośliwe figle.
            Dopiero po II wojnie światowej, gdy do wsi wróciła polska mowa, a do odbudowy kościoła przystąpili polscy budowniczowie duchy w glinianych naczyniach zamurowanych w sklepieniu kościoła umożliwiły rodakom odbudowę świątyni, którą ukończono bez przeszkód.

4. Legenda o tym, jak biedny rybak został panem na Sichowie

   Nieopodal Sichowa żył niegdyś biedny rybak. Woda i las dostarczały mu jednak wszystkiego, czego potrzebował do życia, a syn jego był dla niego źródłem dumy i radości. Siły młodzieńca i jego dzielność w walce z dzikim zwierzem i złymi ludźmi sprawiały, że nie było nikogo, kto by chciał mu wejść w drogę.
    Sława ta dotarła do uszu samego pana w Sichowie, który nie miał syna. Wezwał młodzieńca i poprosił go, by stanął do walki z rycerzem Prusic, gdyż sam, z powodu starego wieku nie poradzi sobie w walce z przeciwnikiem, który wyrządził mu krzywdę. Syn rybaka zgodził się stanąć do boju z panem Prusic. Po długiej i zaciętej walce biedny młodzieniec zwyciężył i w nagrodę osiadł na starodawnym sichowskim zamku.

5. Legenda o głazach na Diablej Górze

        W dawnych czasach rządzili w tych stronach diabli, których władca Kusy miał swą siedzibę na Diablej Górze, pomiędzy Sichowem a Stanisławowem. Gdy wybudowano kościół, Kusy zawrzał strasznym gniewem i postanowił go za wszelką cenę zniszczyć. Zerwała się silna burza z piorunami, a niebo pociemniało. Kusy wprzęgnął do roboty całą swoją diabelską kompanię.
         Diabły rzucały z Diablej Góry kamienie i głazy na kościół w Słupie, ale nie miały dość mocy, gdyż żaden kamień nie doleciał do kościoła. Wszystkie padały na okoliczne doliny i wzgórza. Dlatego też cała okolica Słupa zasiana jest kamieniami.
          Kusy widząc bezowocność wysiłków, zapędził całą gromadę diabłów do podziemi Diablej Góry i przywalił wejście kamieniami.
      Odtąd okolicznym mieszkańcom diabły nie dokuczały, jednak wszyscy wolą omijać zwały kamieni na Diablej Górze, bo nigdy nie wiadomo, czy któremuś z diabłów nie przyjdzie ochota wyjrzeć.

Do opracowania wykorzystano: „Podania dolnośląskie" Krzysztofa Kwaśniewskiego, 

                                                        CADUS Wrocław 2002

    „Chleb żytni domowy z Pomocnego" - produkt krajowy i produkt tradycyjny wpisany do rejestru produktów regionalnych i tradycyjnych województwa dolnośląskiego.

    Tradycja  wypieku chleba Anieli Pańczak pochodzi z terenów spod Nowego Sącza koło Krynicy i jest przekazywana z pokolenia na pokolenie od ponad 40 lat. Recepturę jego wypieku  na Dolny Śląsk przywiozła mama i babcia gospodyni w 1947 roku. Cechą charakterystyczną jest wykorzystywanie serwatki jako dodatku. Surowce do wypieku pochodzą z własnego gospodarstwa rolnego. Chleb ten pieczony jest w domowym piecu chlebowym, opalanym drewnem dębowym.

O szczegółach wypieku chleba można się dowiedzieć pod adresem:
Aniela Pańczak
Pomocne 34
59-424 Męcinka
Nr. tel. 076 870 83 10

„Chleb wiejski na zakwasie" Piotra Klaczyka - produkt tradycyjny województwa dolnośląskiego. Wypiek chleba opiera się na recepturze seniorki rodu rodziny Klaczyk, która obecnie zamieszkuje w Pomocnem, a wywodzi się z rodziny poznańskiej. Dzięki tradycyjnej metodzie wypieku chleb otrzymuje charakterystyczny smak i wygląd, a mianowicie : kształt okrągły wysokości ok. 12 cm, skórka chrupiąca koloru jasnobrązowego, smak lekko kwaskowy.

O szczegółach wypieku chleba można się dowiedzieć pod adresem:

Gospodarstwo Agroturystyczne Monte Christo

Pomocne 80

59-424 Męcinka

tel. 768708725

    Atrakcyjność turystyczną zawdzięcza dzięki położeniu na terenie utworzonego w 1992 roku Parku Krajobrazowego „Chełmy". 2/3 powierzchni gminy leży w granicach parku, co korzystnie wpływa na środowisko naturalne, ponieważ ogranicza rozwój przemysłu na tym terenie.

Walory wypoczynkowe podnosi również zróżnicowany krajobraz: jeziora, rzeki, lasy, pagórki, łąki i pastwiska.

    W Muchowskim Lesie znajduje się przecięcie współrzędnych geograficznych 51 000 '' N i 16 000 '' E, oznaczone bazaltowym słupem.

    Najciekawszą atrakcją miejscowości Sichów jest zabytkowy park podworski, w którym rośnie tulipanowiec Liriodendron tulipifera, parkowe drzewo z rodziny magnoliowatych o wysokości do 60 m. Jest to najgrubszy okaz tego gatunku w Polsce. Obwód drzewa wynosi 460 cm. Park urządzono w 1889 roku według projektu Edwarda Petzolda. Znajdują się w nim też inne drzewa, uznane za pomniki przyrody: cisy pospolite, platany, lipy i kasztanowce. Ozdobą parku w Sichowie jest aleja lipowo - kasztanowa, składająca się z 83 lip i 68 kasztanowców.

www.dzpk.pl  

Szlaki turystyczne
    Szlak Wygasłych Wulkanów - trasa: Legnickie Pole-Jawor-Myślibórz (europejski szlak dalekobieżny I-22) Pomocne-Ostrzyca-Złotoryja.

    Szlak Brzeżyny - trasa: Złotoryja-Leszczyna-Chełmiec-Myślibórz-Grobla-Bolków.

    Szlak Kopaczy - trasa I: Leszczyna-Sichów-Górzec, trasa II: Chełmiec-Jerzyków-Myślinów-Nowa Wieś Wielka-Lipa-Radzimowice-Wojcieszów.

Ścieżki edukacyjne
    "Las Świniec" - Muchów; przystosowana dla osób niepełnosprawnych leśna ścieżka o długości 4,5 km;

    "Śladami kopaczy" - Chełmiec-Raczyce; ścieżka o długości 5,0 km ze śladami górnictwa polimetalicznego z końca XIX w.

    Najciekawsze punkty widokowe to Rosocha, Czartowska Skała, Górzec oraz cmentarzyk Richthofenów w Sichowie.

 - kraina wygasłych wulkanów

Do najwyższych wzniesień należą :

- Pomocne : Czartowska Skała (468 m.n.p.m.)

- Stanisławów : Rosocha ( 464 m.n.p.m.), Trupień ( 481 m) - obecnie kamieniołom

- Męcinka : Górzec (445 m. n.p.m.), Dębnica (463 m.n.p.m.)

            Występują tu skały wulkaniczne pochodzące z różnych okresów aktywności wulkanicznej Sudetów. Na obszarze gminy bardzo licznie występują bazaltowe kominy wulkaniczne np. Czartowska Skała. Masyw Mszanej stanowi bazaltowa pokrywa lawowa.

Na południe od Mszany znajdują się sylurskie łupki graptolityczne.

- łąki trzęślicowe

Muchowskie łąki są bogactwem bioróżnorodności. Rozległy kompleks z najciekawszym folklorystycznie zespołem łąki trzęślicowej i zespołem ostrożnia dwubarwnego, będącym istotnym elementem w systemie obszarów chronionych NATURA 2000,  znajduje się  w zlewni potoku Kamiennik, na wysokości 340-380 m n.p.m. . Muchowskie łąki są najbogatszym stanowiskiem kasaćca syberyjskiego oraz licznymi stanowiskami gatunków chronionych i rzadkich takich jak: mieczyk dachówkowaty, storczyk Fuksa, storczyk szerokolistny, listera jajowata, ostrożeń dwubarwny oraz rutewka żółta.

W celu ochrony trzęślicowych łąk podgórskich należy je corocznie ręcznie wykaszać. Rolnicy zamieszkujący tereny podgórskie w Parku Krajobrazowym „Chełmy" często posługują się kosą jako jedynym narzędziem.

Każdego roku w miesiącu lipcu organizowana jest impreza o zasięgu ponadnarodowym z udziałem polskich, czeskich oraz niemieckich rolników „Muchowska Kosa", która ma na celu upowszechnienie wiedzy na temat ochrony łąk podgórskich oraz wskazanie rolnikom korzyści wynikających z przyjaznego dla środowiska utrzymania unikatowych łąk i gospodarczego ich wykorzystania. Podczas festynu odbywa się  konkurs ręcznego koszenia kosą określonej powierzchni łąki, konkurs układania bukietów i kompozycji z kwiatów łąkowych, a także konkurs przyrodniczy dotyczący flory i fauny występującej na terenie Parku Krajobrazowego „Chełmy".

Źródło: „Góry i Pogórze Kaczawskie. Europejskie dziedzictwo przyrodnicze."  Świebodzin 2004

 Muchowska Kosa